ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Πεταμένα σε βόθρο 120 εκατ. ευρώ
Σε βόθρους καταλήγουν τα αστικά λύματα των περισσότερων δήμων της Ανατολικής Αττικής, με μόνιμο πληθυσμό που ξεπερνά τις 500.000.
Είναι το σοβαρότερο κοινωνικό και περιβαλλοντικό πρόβλημα, που επιπλέον κοστίζει πανάκριβα στον οικογενειακό προϋπολογισμό, παρ’ όλα αυτά βρίσκεται στο σημείο μηδέν από το 2003.
Οι τότε δημοτικές αρχές είχαν συμφωνήσει με τους σχεδιασμούς της ΕΥΔΑΠ, τους οποίους με την ίδια ευκολία ακύρωσαν με μπαράζ προσφυγών στο ΣτΕ.
Οι συνεχείς καθυστερήσεις αυξάνουν τους κινδύνους να χαθούν κονδύλια 120 εκατ. ευρώ για τη σωστή διαχείριση των αστικών λυμάτων στην Ανατολική Αττική, που με τις πιο αισιόδοξες προοπτικές δεν θα εφαρμοστεί πριν από το 2023.
Επιπλέον, η έλλειψη προγράμματος, που αφορά και ορισμένες μεγάλες πόλεις, οδήγησε για δεύτερη φορά τη χώρα μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με εισήγηση από τις Βρυξέλλες για κατ’ αποκοπήν πρόστιμο 5,19 εκατ. ευρώ και χρηματική ποινή 47.462 ευρώ για κάθε ημέρα μη συμμόρφωσης, με αφετηρία την πρωτόδικη καταδίκη του 2007.
Με την απειλή της «καμπάνας», το υπουργείο Εσωτερικών, η Περιφέρεια και η ΕΥΔΑΠ έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες, για να βρεθεί λύση και να απορροφηθούν οι διαθέσιμοι πόροι.
Η μεγαλύτερη καθυστέρηση εντοπίζεται στη γεωγραφική ενότητα των Δήμων Ραφήνας-Πικερμίου και Σπάτων-Αρτέμιδος, όπου ακόμη και σήμερα δεν υπάρχει συμφωνία για τη χωροθέτηση των εγκαταστάσεων βιολογικού καθαρισμού.
Η πρόταση της ΕΥΔΑΠ προβλέπει ότι το εργοστάσιο επεξεργασίας θα κατασκευαστεί στο Πλατύ Χωράφι, που βρίσκεται κοντά στην Καλλιτεχνούπολη, αλλά και στο ρέμα Ραφήνας, όπου όμως τόσα χρόνια δεν έχει γίνει η οριοθέτηση!
Τη Δευτέρα, το δημοτικό συμβούλιο Ραφήνας αποδέχθηκε την πρόταση να διέρχεται από τα όρια του δήμου ο αγωγός του νερού που θα καταλήγει στη θάλασσα, με δεδομένο ότι υπάρχει δέσμευση της ΕΥΔΑΠ πως θα γίνεται τριτοβάθμιος καθαρισμός που θα δίνει καθαρό νερό, κατάλληλο ακόμη και για άρδευση.
Μία ημέρα μετά, το δημοτικό συμβούλιο Σπάτων υιοθέτησε την πρόταση να γίνει το εργοστάσιο στη θέση Λακαθέλα (περιοχή στην ανατολική πλευρά του αερολιμένα «Ελ. Βενιζέλος»).
Αυτό όμως προϋποθέτει νέες μελέτες και, μαζί με τις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις, θα φέρει νέα καθυστέρηση στο έργο. Η τοποθεσία βρίσκεται σε περιοχή με λίγες κατοικίες, αλλά κοντά στον αρχαιολογικό χώρο της Βραυρώνας.
Επομένως, είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν νέες προσφυγές στη Δικαιοσύνη.
Στην υπόλοιπη Ανατολική Αττική η εικόνα είναι λίγο πιο αισιόδοξη, παρ’ όλο που οι περισσότεροι δήμοι προτείνουν να στείλουν τα λύματα στην... Ψυττάλεια.
Υπάρχουν όμως τεχνικά προβλήματα, αφού κατ’ αρχάς οι εγκαταστάσεις στα ανοιχτά του Κερατσινίου δεν αντέχουν να καλύψουν ολόκληρη την Αττική.
Επιπλέον, σε ορισμένες περιοχές δεν είναι εύκολη η μεταφορά των λυμάτων στο κεντρικό αποχετευτικό δίκτυο. Απαιτεί πολυδάπανα έργα, έχει μεγάλο λειτουργικό κόστος και είναι πιο ευάλωτη σε τεχνικά προβλήματα.
Η λύση αυτή εξετάζεται μόνο για ένα τμήμα της Παλλήνης και για την ενότητα Βάρης-Βούλας, όμως δεν έχουν ληφθεί οριστικές αποφάσεις.
Δεν φαίνεται να γίνεται δεκτό το ανάλογο αίτημα του Δήμου Σαρωνικού, αφού για να συνδεθεί με την Ψυττάλεια χρειάζεται να κατασκευαστούν αγωγοί μήκους 80 χλμ.!
Εξετάζεται πρόταση να ενταχθούν στο σύστημα του Μαρκόπουλου κάποιοι γειτονικοί οικισμοί, ενώ γίνονται συζητήσεις με το «Ελ. Βενιζέλος» για να συνδεθούν ορισμένες περιοχές με τις εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού που λειτουργούν από το 2001 μέσα στα όρια του αεροδρομίου.
Χαρά Τζαναβάρα