~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Τοπική διαδικτυακή Εφημερίδα * με νέα για την Ανατολή Νέας Μάκρης * συντάκτης Πάνος Σ. Αϊβαλής * τηλ.: 22940 99125 - ώρες 12.00 -14.00 μ.μ. * επικοινωνία email: kepeme@gmail.com * Σελίδες επικοινωνίας των κατοίκων της περιοχής * για μια ανθρώπινη συνοικία των Ονείρων * με ελεύθερους χώρους και παιδότοπους * δεινά = [γεγονότα συνήθ. απρόσμενα, που φέρνουν στον άνθρωπο μεγάλη δυστυχία συμφορές]
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ροή ειδήσεων

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Ενημέρωση για την ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ "ΜΠΡΕΞΙΖΑ"


ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΜΠΡΕΞΙΖΑ

Η επόμενη και τέταρτη κατά σειρά Γενική Συνέλευση της "Μπρεξίζα", έχει ορισθεί για την Κυριακή 27 Ιανουαρίου στις 5:00 μ.μ, στο Δημαρχείο της Νέας Μάκρης.

Τα θέματα που προτείνουν οι ομάδες να συζητηθουν είναι:
1. Η διοργάνωση ανταλλακτικού παζαριού αποκλειστικά σε Μάραθα, στο Λαογραφικό Μουσείο της Νέας Μάκρης, το προτελευταίο Σαββατοκύριακο των Αποκριών και η δημιουργία ομάδας εργασίας που θα αναλάβει όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες της συγκεκριμένης εκδήλωσης.
2. Απόφαση του ποσού σε Μάραθα που θα διατεθεί αποκαλειστικά για να καλυφθούν οι λειτουργικές ανάγκες του παζαριού από το σύστημα.
3. Προτάσεις από την τεχνική ομάδα σχετικά με την οικονομική και τεχνική υποστήριξη του κεντρικού server του συστήματος συναλλαγών.
4. Συμμετοχή της κοινότητας "Μπρεξίζα" στο πρόγραμμα καθαρισμού διαφόρων περιοχών της Ελλάδας "Lets do it Greece", που θα γίνει Πανελλαδικά την 24 Απριλίου 2013.
5. Η ενεργοποίηση του λογαριασμού της "Ομάδας Αλληλεγγύης" της Μπρεξίζα σε Μάραθα, για την οικονομική κάλυψη διαφόρων δράσεων της.
6. Υπενθύμιση των ενημερωτικών σεμιναρίων σχετικά με την κοινότητα της "Μπρεξίζα" από την Οικονομική Ομάδα.
7. Προτάσεις για την μόνιμη περιποίηση και τον καθαρισμό της περιοχής στο δασάκι της Κεφαλληνίας και την παραλία της Μπρεξίζα και τοποθέτηση ξύλινου περιπτέρου σε συνεργασία με το Δήμο, με σκοπό την ενημέρωση των διερχομένων.
8. Προτάσεις για τη διάθεση παιδικών ρούχων, παπουτσιών, παιχνιδιών κλπ, που έχει παραχωρήσει το Αναρρωτήριο Πεντέλης στην Ομάδα Αλληλεγγύης της "Μπρεξίζα".
9. Δημιουργία Κοινωνικού Ιατρείου της "Μπρεξίζα"
Πρόταση από την Ομάδα Βιοψυχοκοινωνικής υγείας για την έγκριση της δημιουργίας κοινωνικού ιατρείου, όπου θα καλύπτει όσους είναι εγεγραμένοι στο σύστημα με ένα αντίτιμο σε μάραθα αλλά και εθελοντικά, για τις ανάγκες πρώτων βοηθειών στο γήπεδο Μαραθώνα.
Για να πραγματοποιηθεί αυτό πρέπει να γίνει:
α. Προσέγκιση των ιατρών και των νοσηλευτών της περιοχής, για να ενταχθούν στο σύστημα της "Μπρεξίζα" και να μπορούν να λειτουργίσουν το ιατρείο με αντίτιμο σε μάραθα.
β. Προσέγκιση αρμοδίων και συλλόγων για χώρο στέγασης στο γήπεδο Μαραθώνα.
Υπενθυμίζουμε ότι εγγεγραμμένα μέλη με δικαίωμα ψήφου στη συνέλευση θεωρούνται μόνο όσοι/όσες έχουν εγκριθεί και ενεργοποιηθεί στο πρόγραμμα. Παρακαλούμε όσοι/όσες δεν έχετε ενεργοποιηθεί να προσκομίσετε τη φωτοτυπία της ταυτότητάς σας στα συνεργαζόμενα καταστήματα πριν το Σάββατο ώστε να ενεργοποιηθείτε.

Σας περιμένουμε!

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Η Νάντη της Γαλλίας είναι η πράσινη πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2013


Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέδειξε τη γαλλική πόλη Νάντη ως την πιο πράσινη πρωτεύουσα για το 2013. Πρόκειται για μια πόλη που ανταποκρίθηκε με επιτυχία στην εφαρμογή βέλτιστων περιβαλλοντικών πρακτικών, στη βιώσιμη χρήση γης, στη σωστή κατανάλωση νερού και στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Η Νάντη, πράσινη πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2013.Η Νάντη, πράσινη πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2013.
Σε επίσημη τελετή που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη, 29 Νοεμβρίου 2012, στις Βρυξέλλες απονεμήθηκε ο τίτλος της Πράσινης Πρωτεύουσας της Ευρώπης στη Νάντη, την έκτη μεγαλύτερη πόλη της Γαλλίας, που διαδέχεται την ισπανική πόλη Vitoria-Gasteiz. Η Νάντη ανακηρύχθηκε Πράσινη Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2013, μετά από πανευρωπαϊκό διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε το 2010 και είχε αρκετά ανταγωνιστικές υποψηφιότητες.

Ο Επίτροπος Περιβάλλοντος, Γιάνεζ Ποτόκνικ, δήλωσε τα εξής: «Συγχαίρω τη Νάντη που ανακηρύχτηκε Πράσινη Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2013, τίτλο που συνεπάγεται μεγάλες ευθύνες. Το βραβείο αποτελεί αναγνώριση της εφαρμογής βέλτιστων περιβαλλοντικών πρακτικών, μεταξύ άλλων στα θέματα της τοπικής συμβολής στις αειφόρες μεταφορές και στη βιώσιμη χρήση γης, στις πράσινες αστικές περιοχές, στην κατανάλωση του νερού και στην καταπολέμηση της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής».
Η Νάντη διαθέτει πολλά «πράσινα» στοιχεία που τη βοήθησαν να κερδίσει τον τίτλο. Όπως για παράδειγμα:
  • Κάθε κάτοικος της Νάντης, ζει σε απόσταση μικρότερη των 300 μέτρων από κάποια πράσινη περιοχή.
  • Ο κατά κεφαλήν χώρος πρασίνου ανέρχεται σε 57 m².
  • Υπάρχουν 100.000 δέντρα στην πόλη.
  • 15% των κατοίκων χρησιμοποιούν καθημερινά τις δημόσιες συγκοινωνίες.
  • Η Νάντη διαθέτει φιλόδοξο σχέδιο κλιματικής δράσης με στόχο τη μείωση των κατά κεφαλήν εκπομπών CO2 κατά 30% μέχρι το 2020 σε σύγκριση με το 2003.
  • 60% της χερσαίας επιφάνειας στη Νάντη αποτελείται από γεωργικές γαίες ή χώρους πρασίνου.
  • Η πόλη έχει τέσσερις τόπους Natura 2000 και 33 φυσικές ζώνες χλωρικού  πανιδικού ή οικολογικού ενδιαφέροντος.
Η Νάντη διοργάνωσε επίσης την περιοδεύουσα έκθεση Aéroflorale II. Κύριο στοιχείο της εν λόγω έκθεσης, που θα επισκεφτεί διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις όλο το 2013, αποτελεί το θέαμα με τίτλο «Plant Expedition», κατά το οποίο θα προβάλλεται η συμβολή της Νάντης στην εφαρμογή των βέλτιστων περιβαλλοντικών πρακτικών και, με βιολογικά πειράματα και ανακαλύψεις, θα ευαισθητοποιείται περαιτέρω η κοινή γνώμη όσον αφορά το βραβείο για την Πράσινη Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Οι Βρυξέλλες θα υποδεχθούν την έκθεση Aéroflorale το Μάιο του 2013.

Η Νάντη έχει επίσης εκπονήσει εκτεταμένο πρόγραμμα εκδηλώσεων για να μοιραστεί τις εμπειρίες της με όλη την υφήλιο και να πανηγυρίσει τα επιτεύγματά της. Το πρόγραμμα των εορταστικών εκδηλώσεων περιλαμβάνει:
  1. το 5ο Παγκόσμιο Φόρουμ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα με τίτλο «Αειφόρος Ανάπτυξη/Ανθρώπινα Δικαιώματα: κοινός αγώνας;» (Μάιος 2013),
  2. τη 10η διάσκεψη των οικολογικών πόλεων (Σεπτέμβριος 2013) και
  3. την τρίτη διεθνή συνάντηση των συμβαλλομένων πόλεων στη Σύμβαση της Πόλης του Μεξικού που συμμετέχουν στο κίνημα Ecocity Builders (Διαμόρφωση Οικολογικών Πόλεων).

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

«Καίει» την Ανατολική Αττική ο Μπόμπολας


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: 


Πράσινο φως για την καύση των σκουπιδιών δίνει η κυβέρνηση βάζοντας φωτιά στην Ανατολική Αττική όπου έχει προγραμματιστεί η μονάδα επεξεργασίας απορριμμάτων στην Κερατέα.
Μετά από τέσσερα και πλέον χρόνια καθυστερήσεων αποφάσισαν να ξεμπλοκάρουν τα έργα διαχείρισης απορριμμάτων με την κυβέρνηση να συζητά κάθε πρόταση και κυρίως κάθε... τεχνολογία ακόμα και την θερμική επεξεργασία (καύση) που μεταξύ άλλων προωθεί εταιρεία συμφερόντων Μπόμπολα αλλά όχι μόνο καθώς αυτής της τεχνολογίας υπεραμύνεται και η εταιρεία Μεσόγειος που εμπλέκεται στην περιοχή!
Ο Όμιλος Μπόμπολα χρόνια τώρα υπερηφανεύεται για τα μεγάλα έργα στην διαχείριση απορριμμάτων που είχε ολοκληρώσει ακόμα και στη Γερμανία. Με την κυβέρνηση να ξεκαθαρίζει πως θα επιλεγεί η λύση εκείνη που θα καλύπτει και τα επόμενα χρόνια πάντα μέσα στις ευρωπαϊκές επιταγές, φαίνεται πως ακόμα και η «απαγορευμένη» καύση παίρνει πράσινο φως. 
Με την ιδιωτική πρωτοβουλία να αναλαμβάνει δράση μέχρι τις 5 Φεβρουαρίου θα πρέπει να είναι έτοιμοι οι φάκελοι για τους τέσσερις διαγωνισμούς.
Αυτοί αφορούν τις τέσσερις μονάδες που θα δημιουργηθούν στο Γραμματικό, την Κερατέα, τη Φυλή και τα Άνω Λιόσια και θα έχουν μέγιστη δυναμικότητα διαχείρισης έως 1,3 εκατ. τόνους απορριμμάτων ετησίως. Στόχος της κυβέρνησης είναι τα έργα να ολοκληρωθούν σε διάστημα 12-15 ετών δηλαδή έως το 2015. Το ύψος των επενδύσεων για την Αττική εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στα 350 εκατ. ευρώ με τους ιδιώτες να συμμετέχουν κατά 50%. Η συνολική αξία των συμβάσεων που αφορά υποδομές, λειτουργία και συντήρηση των μονάδων ανέρχεται σε 1,2 δις. ευρώ.
Οι προθεσμίες υποβολής φακέλων εκδήλωσης ενδιαφέροντος είναι: 
1. Για τη μονάδα επεξεργασίας απορριμμάτων Βορειοανατολικής Αττικής, που θα γίνει στο Γραμματικό: 22 Ιανουαρίου 2013. 
2. Για τη μονάδα επεξεργασίας απορριμμάτων Νοτιοανατολικής Αττικής που θα γίνει στην Κερατέα: 24 Ιανουαρίου 2013. 
3. Για τη μονάδα επεξεργασίας απορριμμάτων Δυτικής Αττικής (Άνω Λιόσια): 29 Ιανουαρίου 2013. 
4. Για τη μονάδα επεξεργασίας απορριμμάτων Δυτικής Αττικής (Φυλή): 5 Φεβρουαρίου 2013.
Οι ιδιωτικοί φορείς που θα επιλεγούν θα αναλάβουν τη μελέτη, κατασκευή, συντήρηση, τεχνική διαχείριση και λειτουργία της μονάδας επεξεργασίας απορριμμάτων για την οποία θα επιλεγεί ο καθένας, για διάστημα 27 ετών.
Στα έργα αυτά θα αξιοποιηθούν και κοινοτικοί πόροι από το ΕΣΠΑ για τη χρηματοδότηση του 40 - 60% του κόστους του κάθε έργου. Οι τέσσερις μονάδες θα έχουν συνολικά δυναμικότητα διαχείρισης έως 1,3 εκατ. τόνους απορριμμάτων ετησίως. Οι διαγωνιστικές διαδικασίες επιτρέπουν όλες τις διαθέσιμες τεχνολογίες που καλύπτουν τις απαιτήσεις των περιβαλλοντικών στόχων, της ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας.
Σύμφωνα με το υπουργείο, βασικό κριτήριο επιλογής του αναδόχου θα είναι το χαμηλότερο τέλος χρήσης που θα κληθεί να καταβάλλει ο δημότης, παράλληλα με την επίτευξη όλων των περιβαλλοντικών στόχων. Για τους διαγωνισμούς αναμένεται να δείξουν ενδιαφέρον οι μεγαλύτερες ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες που ήδη δραστηριοποιούνται στον χώρο.

*από Νέα Ανατολικής Αττικής

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

Επίθεση Μηλιού στην Κυβέρνηση


milios
Για «πρωτοφανή παραίτηση της ασυλίας απέναντι στους δανειστές» κάνει λόγο ο Γιάννης Μηλιός, υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ αναφερόμενος στην σχετική πράξη νομοθετικού περιεχομένου που θα φέρει -μεταξύ άλλων- στην βουλή την Δευτέρα η κυβέρνηση.
Ο Γ. Μηλιός τόνισε ότι την ερχόμενη Δευτέρα η κυβέρνηση φέρνει στη βουλή για επικύρωση επτά πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, τις οποίες δεν είχε το θάρρος να φέρει στη βουλή, ως νομοσχέδια, για να ψηφισθούν με την ομαλή κοινοβουλευτική διαδικασία. Ιδιαίτερα επισημαίνει ότι εκείνο που έχει τη μεγαλύτερη σημασία για το μέλλον, για τις επόμενες γενιές, είναι η ενσωμάτωση στο δίκαιο του ελληνικού κράτους της πρωτοφανούς παραίτησης από τις ασυλίες απέναντι στους δανειστές.
Η επίμαχη διάταξη, προσθέτει ο Γ. Μηλιός αναφέρει: «ούτε το δικαιούχο κράτος μέλος, ούτε η Τράπεζα της Ελλάδος, ούτε κανένα από τα αντίστοιχα περιουσιακά τους στοιχεία εξαιρούνται, λόγω εθνικής κυριαρχίας ή για άλλο λόγο, της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης – συντηρητικής ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή διαδικασία σχετικά με τη σύμβαση τροποποίησης».
Εκτίμηση του Γ. Μηλιού είναι ότι η συμφωνία της κυβέρνησης σε αυτούς τους ιστορικά ανεπανάλητους όρους για ένα κυρίαρχο κράτος έγινε με σκοπό να περιοριστούν οι δυνατότητες νομικής διαπραγμάτευσης από κάθε μελλοντική κυβέρνηση. Η παρούσα κυβέρνηση, σημειώνει, στοχεύει να εμποδίσει την επερχόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς να απαλλάξει τον κόσμο της εργασίας από την πολιτική της λιτότητας και καλεί όλους τους βουλευτές όλων των κομμάτων της κυβέρνησης να μην ψηφίσουν αυτό τον κυρωτικό νόμο και να βάλουν το συλλογικό συμφέρον της κοινωνίας πάνω από το συμφέρον του μεγάλου κεφαλαίου.

________________________
11.01.2013

Ερώτηση βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για το θέμα του ΧΥΤΑ - ΟΕΔΑ Γραμματικού

Στις 20 Δεκεμβρίου 2012 οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ κατέθεσαν ερώτηση με αίτημα κατάθεσης εγγράφων για το θέμα του ΧΥΤΑ - ΟΕΔΑ Γραμματικού, 


δείτε και στον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/c0d5184d-7550-4265-8e0b-078e1bc7375a/7887827.pdf

Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013

Η μεγάλη επιστροφή της “Ελευθεροτυπίας”


Αριθμός φύλλου 10.923… Αυτό γράφει κάτω από την τίτλο της η “Ελευθεροτυπία”, που από σήμερα βρίσκεται και πάλι στα περίπτερα. Η ιστορική εφημερίδα, που πέρασε από μεγάλη περιπέτεια τον τελευταίο χρόνο, διακόπτοντας την έκδοσή της, και ουσιαστικά “γέννησε” δυο άλλες εφημερίδες, την “Εφημερίδα των Συντακτών” και τις “6 μέρες”, επιχειρεί ένα δυναμικό comeback.

“Το ξύπνημα της Ελευθεροτυπίας”, είναι ο τίτλος του άρθρου που υπογράφει ο Χάρης Οικονομόπουλος, ο οποίος και πρωταγωνίστησε στην επιχείρηση επανέκδοσης της εφημερίδας, ενώ ο διευθυντής Βαγγέλης Παναγόπουλος υπόσχεται “χέρι χέρι, εσείς και εμείς”, απευθυνόμενος στο αναγνωστικό κοινό.
Στην ταυτότητα της εφημερίδας εμφανίζονται τα ονόματα των Χρήστου Τεγόπουλου (ιδρυτής), Μάνιας Τεγοπούλου (εκδότριας), Βαγγέλη Παναγόπουλου (διευθυντή), Αριστέας Μπουγάτσου και Φίλιππου Συρίγου (σύμβουλοι έκδοσης), ενώ τις θέσεις των αρχισυντακτών καλύπτουν οι Σ. Αλωνιστιώτου, Β. Δεληπέτρος, Χ. Ζέρβας, Κ. Κυριακόπουλος, Γ. Μαρινέλλος, Δ. Νικολακόπουλος.
Το κασέ της εφημερίδας είναι ίδιο με το παραδοσιακό κασέ της “Ελευθεροτυπίας”, που την καθιέρωσε τα προηγούμενα χρόνια, ενώ στην τελευταία σελίδα γράφουν ο Φίλιππος Συρίγος και ο Νίκος Ζαχαριάδης.
____________________

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Προσοχή: Δείτε πού χρειάζονται αντιολισθητικές αλυσίδες

Τρίτη 08 Ιανουαρίου 2013 

Με ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να κινούνται οι οδηγοί λόγω των έντονων χιονοπτώσεων που σημειώνονται σε πολλές περιοχές της περιοχής μας.

Δείτε σε ποια σημεία του οδικού δικτύου έχουν σημειωθεί διακοπές κυκλοφορίες, αλλά και πού χρειάζονται αντιολισθητικές αλυσίδες σύμφωνα με την Αστυνομία.

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΛΟΓΩ ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΣΕΩΝ-ΧΙΟΝΟΠΤΩΣΕΩΝ-ΠΑΓΕΤΩΝ-ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗΣ ΥΔΑΤΩΝ

1) Στη Λεωφ. Πάρνηθος από την 22 χ/θ – ΤΕΛΕΦΕΡΙΚ, προς Καζίνο ΄΄ΜΟΝΤ PARNES΄΄


2) Στην Περιφ. Οδό Πεντέλης, από το 414 Γ.Σ. Νοσοκομείο έως την διασταύρωση Αγ. Πέτρου.

3) Στην Π.Ε.Ο. Αθηνών – Θηβών, από το ύψος της 4ης χ/θ, στο ρεύμα προς Θήβα, μόνο για βαρέα οχήματα.

4) Στην Λ. Διονύσου, από το ύψος της Ανατολής έως τον Διόνυσο.

Read more: http://www.newsbomb.gr/koinwnia/story/268373/prosohi-deite-poy-hreiazontai-antiolisthitikes-alysides#ixzz2HOIVsCii

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Η τελευταία Πρωτοχρονιά στη Μικρά Ασία



Ενενήντα χρόνια από την Τελευταία Πρωτοχρονιά της Μικρασίας, την Πρωτοχρονιά του μοιραίου έτους 1922, ας στρώσουμε τη θύμησή της με ροδανθούς και υάκινθους, αφήνοντας τη φαντασία να μας σεργιανίσει σε παρα­δείσους χαμένους αλλά όχι ξεχασμένους: το Αϊβαλί, τα Αλάτσατα, το Αδραμύτιο και τοΑίδίνι∙ τα Βουρλά, το Δικελί, την Έφεσο και τον Τσεσμέ∙ τη Μενεμένη και τα Μουδανιά∙ το Μαρμαρίσι και τα Μοσχονήσια∙ την Προύσα, την Πάνορμο και την Πέργαμο∙ τη Σινώ­πη, τη Σαμψούντα και την Τραπεζούντα∙ τις Φώκιες και τη Σμύρνη, το “Διαμάντι της Ανατολής”, το “Στέμμα της Ιωνίας” την “πόλη του θρύλου και του πόνου”…

Η Σμύρνη, η “γκιαούρ Ισμίρ”, υποδέχεται την Πρωτοχρονιά του ’22 με ευχές στα αρμενικά, τα ιταλικά, τα αγγλικά, τα γαλλικά, τα ολλανδικά και κυρίως στα ελληνικά, αφού η συντριπτική πλειο­ψηφία είναι Έλληνες. Η Σμύρνη με τα τριάντα σχολεία (: την Ευαγγελική Σχολή, το Κε­ντρικό Παρθεναγωγείο, το Ομήρειο Ίδρυμα κλπ,), με τα τέλεια οργανωμένα νοσοκομεία (με πρώτο και καλύτερο το Γκραικικόν) και τους αρρώστους που καταφθάνουν από παντού για να θεραπευτούν, με τα δραστήρια φιλανθρωπικά της ιδρύματα (: το Άσυλο των Αστέγων, το Λαϊκό Κέντρο, το Ορφανοτρο­φείο, τη Φιλόπτωχη Αδελφότητα, το Ταμείο Φτωχών, την Αδελφότητα “Ευσέβεια”, το Σύλλογο Κυριών κ.ά.), με τους δημιουργικούς πνευματικούς συλλόγους της (όπως ο Φι­λολογικός Σύλλογος “Όμηρος”, ο Καλλιτεχνικός, ο δημοσιογραφικός κ,ά,), με τα αθλη­τικά σωματεία της (όπως ο Πανιώνιος και ο Απόλλων) και τις λέσχες της, που συγκέντρωναν όλη την “εκλεκτή κοινωνία”, με τα πολυτελή θέατρα (όπως η Νέα Σκηνή, το Θέατρο Σμύρνης, το Σπόρτιγκ Κλαμπ, το Κράιμερ ή το Γκαίυ) και τους δώδεκα κινηματογρά­φους της, με τις κατάμεστες τράπεζες…και προπαντός η ονειροπόλα Σμύρνη με τον απελευθερωτικό ελληνικό στρατό και με τις δεκαέξι πανέμορ­φες ορθόδοξες εκκλησίες της υποδέχεται τον Αϊ-Βασίλη και τον καινούριο χρόνο….
Η μητρόπολη Αγία Φωτεινή λαμποκοπά μέσα κι έξω. Ο επιβλητικός μητροπολίτης Χρυ­σόστομος με τα χρυσά άμφια και την πατερίτσα του αστράφτει σαν αληθινός βυζαντινός αυτοκράτορας πάνω στο θρόνο του. Το βλέμμα του όμως είναι βυθισμένο στοχαστικά και ανήσυχα στο μέλλον. Λαλεί χαρμόσυνα το πανύψηλο καμπαναριό της Αγίας Φωτεινής καθώς το μεγάλο βαυαρικό ρολόι του δείχνει ακριβώς 12 κι αντιλαλούν οι καμπάνες των άλλων εκκλησιών απ’ την πόλη και τα μαγευτικά περίχωρά της: το Κορδελλιό, το Αλάμπεη και την Παπασκάλα∙ τα Πετρωτά, την Αγία Τριάδα και το Μερσικλή∙ το Βαϊρακλή και το Δραγάτς∙ το Καρατάσι και το Σαλαγανό∙ την Καλλιθέα(Καραντίνα), την Ενόπη (Γκιοζ Τεπές) και τη Μυρακτή (Κοκάρ-Γιαλή)∙ το Βουρνόβα, το Χατζηλάρ και το Βουνάβασι∙ τον Παράδεισο, το Βουτζά και το Σεβδήκιοϊ…
«Τα στενά της σοκάκια, οι φαντασμαγορικοί βερχανέδες της, τα αρχαϊκά της σπίτια, τα καφασωτά παράθυρα, τα αιώνια μπαλκόνια, οι μιναρέδες, τα ψηλά κωδωνοστάσια, οι τρούλοι της, τα σαχνισίδια της μέσα στο τρεμουλιαστό φως των φαναριών της έδιναν στην πόλη μια εντύπωση έντονα ειδυλλιακή, κάποιο μυστικισμό…»(2) πάντοτε. Μέσα όμως στη νύχτα της παραμονής της Πρωτοχρονιάς του ’22 οι μιναρέδες και τα κωδωνοστάσια έμοιαζαν να αποκρεμιούνται σ’ ένα αγκάλιασμα ερωτικό ή θανατηφόρο – δεν ήξερες!
«Το Και, το Παραλλέλι, η Μπελαβίστα, οι Βερχανέδες, οι Μεγάλες Ταβέρνες, το Μπουλβάρ-Αλιότι, ο Κουλές, τα Τράσα (…), τα βαποράκια του Κορδελλιού, το τραμ της πλακόστρωτης προκυμαίας που το ‘σερναν άλογα, τα κατάμεστα με εύθυμο κόσμο κέντρα, τα μονά ζυγά φιστίκια, τα “πολιτάκια” με τα σαντούρια, όλα έμοιαζαν σαν εύθυμες κτυπητές κορδέλες που έπλεκαν ένα χαρωπό γαϊτανάκι. Και μέσα σ’ αυτά η μητέρα να μπαινοβγαίνει με τα παιδιά στα καταστήματα και ν’ αγοράζει τη χαρά του περιττού μέσα σε μεγάλα και μικρά πακέτα…».(3)
Άσε τι γινόταν με τη βασιλόπιτα. «Η νοικοκυρά έβαζε μέσα το φλουρί. Η ίδια σχεδίαζε δικέφαλους αητούς και διάφορα πλουμιά με καρεφύλλια και μύγδαλα [Συνή­θως πατούσε στη μέση μια ρομβοειδή σφραγίδα με το δικέφαλο αητό, απ' αυτές που σκά­λιζαν οι μοναχοί στο Άγιο Όρος]. Η ίδια σκαρίφιζε με ζυμάρι τη χρονολογία. Σαν τρελά μπαινόβγαιναν τα παιδιά την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Πότε θα ‘ρθει η ώρα να κό­ψουν την πίτα… Να δουν σε ποιον θα πέσει το φλουρί… Πότε θα μοιράσουν τα ρεγάλα και τους μποναμάδες… Κι οι μεγάλοι αγωνιούσαν για τα ρεγάλα. Ήξεραν ότι όλα ήταν αγο­ρασμένα απ’ του Ξενόπουλου, απ’ τον Μπον Μαρσέ, απ’ τα μεγάλα καταστήματα της Σμύρνης. Πάνω στο στρογγυλό τραπέζι της τραπεζαρίας, η γελένη γεμάτη καρύδια, μύ­γδαλα, φουντούκια, “μάνα του Ουρανού”, κουκουνάρια, σταφίδες, σύκα, κουρμάδες, δα­μάσκηνα, λεμπλεμπούδες. Στη μέση ένα αναμμένο κερί, και τα παιδιά να μπαινοβγαί­νουν, να γεμίζουν τις τσέπες και να μασουλίζουν. Δε σταματούσαν τα κάλαντα και οι ευ­χές στην ξώπορτα…».(4)
Βέβαια, «κάθε παλιά Σμυρνιά, την παραμονή στον εσπερινό, έστελνε στον εφημέριο της ενορίας το κόνισμα του Αγίου Βασιλείου με τον άρτον για το Ύψωμα. Και την άλλη μέρα, ξωλείτουργα ο παπάς ήθελε να πάει στο σπίτι να ψάλει το Απολυτίκιον και το Μεγαλυνά­ριον του Αγίου: “Τον ουρανοφάντορα του Χριστού…”. Η νοικοκυρά κρατούσε μια άσπρη πετσέτα ανοιχτή και ο παπάς βαστώντας τον άρτον τον ύψωνε εκ τρίτου αναφωνών: “Μέγα το όνομα…”. “Της Αγίας Τριάδος”, συμπλήρωνε η οικοδέσποινα. “Πάτερ όσιε, βοήθει τους δούλους σου”, ξανάλεγε ο παπάς κι έκοβε ανάλογες μερίδες, ευλογία για τους εορτάζοντας… Στο Γιαμανλάρ νταγ το πρωί της Πρωτοχρονιάς, όταν ξυπνούσαν οι άνθρωποι, ήθελε να κοιτάξουν το βουνό και να ευχηθούν: “Να είναι στερεωμένοι όλο το χρόνο”. Αν το βουνό ήταν χιονισμένο, αυτό σήμαινε ότι ο χρόνος θα τους ήταν ευτυχισμένος…».(5)
Παρόμοιες σκηνές εκτυλίσσονται παντού…
Στην Κρήνη (Τσεσμές), μετά το κόψιμο και το μοίρασμα της πίτας, άφηναν όλα τα κομμά­τια της πάνω στο τραπέζι μαζί με γλυκά και νερό, για να κατέβει τη νύχτα ο Αϊ-Βασίλης να φάει και να ξεδιψάσει.(6) Επίσης , έσφαζαν στο κατώφλι της πόρτας μια κόττα ή ένα διάνο “για το καλό”.(7)
Στη Χίο της Βιθυνίας, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ο νοικοκύ­ρης κάρφωνε ένα κλαδάκι ελιάς πάνω στη βασιλόπιτα, που ακουμπούσαν όρθια στον τοίχο και λειτουργούσε ως ειδώλιο του Αϊ-Βασίλη. Πάνω στο κλαδάκι όλα τα μέλη κρεμούσαν τα χρυσά τους (βραχιόλια, αλυσίδες, σκουλαρίκια, δακτυλίδια κ.ά.) και τα άφηναν εκεί όλη τη νύχτα, για να τους φέρει ο Αϊ-Βασίλης ευτυχία.(8)
Στις Κυδωνίες (Αϊβαλί) η νοικοκυρά σχημάτιζε με ένα πιρούνι πάνω στην πίτα ένα σταυρό “τσιμπιστό”, για να… βγαίνουν τα μάτια των εχθρών και να μην τους γλωσσοτρώνε, ενώ με ένα κλειδί έκαναν διάφορα πλουμιά για να “κλειδώνεται” το στόμα των εχθρών. (9) Εξάλλου, όποιος κέρδιζε το φλουρί δεν το έπαιρνε. Το εξαγόραζε η νοικοκυρά, γιατί ήταν γρουσουζιά να φύγει από το σπίτι.(10)
Στον Πόντο τοποθετούσαν στο εικονοστάσι έξι κλαδιά ελιάς και έξι δάφνης με την ευχή: “ήρθε καλοχρονιά, ας πάει κακοχρονιά”.Επίσης τα κορίτσια έριχναν στη θάλασσα στάρι και αλάτι και έφερναν στο σπίτι θαλασσινό νερό με βότσαλα, που σκόρπιζαν στα δωμάτια, για να έχουν αφθονία αγαθών. Στη Σινώπη, ειδικότερα, κάθε Πρωτοχρονιά κάρφωναν πάνω από το τζάκι ένα νέο κλαδί ελιάς, για να τους δίνει νέα ζωή (11), ενώ όποιος έβρισκε το φλουρί έπρεπε να πάει πρωί πρωί στη βρύση να αφήσει ένα κομμάτι πίτα αλειμμένο με μέλι και βούτυρο, για να εξευμενίσει το στοιχειό που κατοικούσε σ’ αυτή, και να φέρει στο σπίτι ένα κουβά “αγιοβασιλιώτικο νερό” για ανανέωση. (12)
Στα Κοτύωρα καλό σημάδι για την οικογένεια ήταν να πέσει το νόμισμα στην Παναγία, που της “μελετούσαν” και το πρώτο κομμάτι. (l3)
Στην Κασταμονή, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, οι νοικοκυρές εκτός από τη βασι­λόπιτα ετοίμαζαν και τον αϊβασιλιώτικο χαλβάκαι μάλιστα με ιδιαίτερη φροντίδα, γιατί από την επιτυχία του εξαρτούσαν την τύχη της χρονιάς. Μετά τον Εσπερινό, τέσσερις ομάδες μαθητών με λευκούς χιτώνες, γαρνιρισμένους με θαλασσί χρώμα και με πολύχρω­μα φαναράκια στα χέρια επισκέπτονταν όλα τα σπίτια. Τα κεράσματα ήταν ρακί και μεζέ­δες για τους μεγάλους και ξηροί καρποί ή φρούτα για τους μαθητές. Με τα χρήματα που εισέπρατταν κάλυπταν έξοδα του σχολείου…(14)
Έτσι έγιναν όλα, όπως κάθε χρόνο, την Πρωτοχρονιά του 1922. Όμως, μήπως δε σταύ­ρωσαν την πίτα “τρις” με το μαχαίρι; Μήπως δε “μελέτησαν” σωστά τα κομμάτια της; Μήπως δεν πάτησαν σωστά πάνω της τη σφραγίδα και ο δικέφαλος αποτυπώθηκε μονοκέ­φαλος ή ακέφαλος; Μήπως το “φλουράκι” το κέρδισε το Τουρκάκι που παραστεκόταν ή του το “μαρτύρησε” το πονηρό Φραγκάκι; Μήπως δεν πέτυχε ο αϊβασιλιώτικος χαλβάς της Κασταμονίτισσας; Μήπως ξέχασαν να ανανεώσουν τα παλιά κλαδιά ελιάς και δάφνης στα εικονοστάσια τους; Ή μήπως το πρωί της Πρωτοχρονιάς του ’22 πυκνή ομίχλη έκρυβε τη θέα του αχιόνιστου Γιαμανλάρ Νταγ; Μήπως, πάλι, έπιασαν κάποιες κατάρες των Λε­βαντίνων εμπόρων που είχαν θησαυρίσει κάτω απ’ το παλιό τουρκικό καθεστώς των διο­μολογήσεων και τώρα έβλεπαν ότι δεν μπορούσαν να εκμεταλλευτούν τους Έλληνες; Ή μήπως πίσω απ’ τα καφάσια των παραθύρων τα κατακόκκινα από λύσσα μάτια των Τούρκων “μάτιαζαν” το Ελληνικό στοιχείο, που ζούσε το όνειρο της Ανάστασης; Δεν μπορεί, κά­ποιο κακό σημάδι θα είδαν οι Μικρασιάτες την παραμονή ή ανήμερα της Πρωτοχρονιάς!…
Την Πρωτοχρονιά του 1922 η τραγωδία του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας βρί­σκεται σε κορύφωση. Όλα όμως έγιναν όπως κάθε χρόνο στη “Βασιλίδα της Ιωνίας” και τα περίχωρά της. Γιατί, όπως γράφει ο Η. Βενέζης, «Η καταιγίδα, η καταστροφή πλησία­ζαν. Εμείς ήμαστε τότε σχεδόν παιδιά, δεν είχαμε νου και μάτια να δούμε. Αλλά οι πατέρες μας, που είχαν και τα δυο, δεν ήθελαν να δουν. Δεν είχαν μήτε φαντασία. Η ζωή των ελληνικών κοινοτήτων συνεχιζόταν μέσα σε μιαν ατμόσφαιρα ευφορίας – που είναι χαρακτηριστική των απελπισμένων καταστάσεων…».(12)Για κάποιους ασφαλώς στα παρασκήνια ή και στις κερκίδες του παγκόσμιου αυτού θεάτρου όλα αυτά είναι απλώς στοιχεία τραγικής ειρωνείας, αφού το ξέρουν ή το φαντάζονται ότι πρόκειται για την τελευταία Πρωτοχρο­νιά των Ελλήνων στη Μικρά Ασία.
Το τελευταίο, βέβαια, επεισόδιο της τραγωδίας (η «κα­ταστροφή», η «έξοδος») θα παιχτεί «επί σκηνής» τον Αύγουστο του ίδιου έτους…
Από τότε οι Ελληνομικρασιάτες, μπορεί να μετρούσαν όπως όλοι οι χριστιανοί το χρόνο με αφετη­ρία τη Γέννηση του Χριστού, ως πρόσφυγες όμως αναμετρούσαν το χρόνο με αφετηρία την αποφράδα εκείνη μέρα του Αυγούστου που οι πύρινες γλώσσες έζωσαν θανατηφόρα τον Ελληνι­σμό της Μικρασίας, αφανίζοντας ένα μεγάλο κομμάτι του και ξεριζώνοντας το υπόλοιπο από τα χώματα όπου για τριάντα ολόκληρους αιώνες ζούσε και δημιουργούσε έργα θαυ­μαστά. Γι’ αυτό και η βασιλόπιτά τους ουσιαστικά ήταν συνδυασμός του “εορτα­στικού” άρτου και του “μελίπηκτου” των αρχαίων προσφορών προς τους θεούς και προς τους νεκρούς αντίστοιχα!…

Υ.Γ. Πριν από 15 χρόνια, παρουσιάζοντας τα έθιμα αυτά στην εκδήλωση κοπής της πίτας του ενιαίου τότε Συλλόγου Μικρασιατών Ρεθύμνου στο Δημαρχείο της πόλης μας, είχα προτείνει να κόβονται δύο βασιλόπιτες, όπως ήταν το έθιμο στην Αρτάκη της Κυζίκου(15): μια «ανεβατή», αφιερωμένη στο Χριστό, τον Αϊ-Βασίλη και τους οικείους και μία «λειπανάβατη», αφιερωμένη στους νεκρούς μας, θαμμένους και άταφους. Πράγματι οι Μικρασιάτες του Ρεθύμνου δεν άργησαν να κόβουν δύο πίτες∙ όχι, όμως, κατά το έθιμο της Κυζίκου αλλά κατά τις ε-πιτα-γές του διχασμού, που του επέτρεψαν να τους κάνει “ποδαρικό”!!…
Ι) Ισαβέλλα Μαλόβρουββα, «Σμύρνη, Διαμάντι της Ανατολής. Περιοδεία φαντασίας στην παλαιά Σμύρνη», Μικρασιατικά Χρονικά, τόμος Α’, σελ. 181-184. 2) Διδώ Σωτηρίου, Οι νεκροί περιμένουν, σελ. 54. 3) lφιγένεια Χρυσοχόου, Ξεριζωμένη Γενιά, σελ. 394. 4) Σωκράτης Ρωνάς, «Λαϊκό Μηνολόγιο Σμύρνης», Μικρασιατικά Χρονικά, τόμος Ζ’, σελ. 310. 5) Δημ. Λουκάτος, ” Το έθιμο της Βασιλόπιτας”, Μικρασιατικά Χρονικά, Τόμος Ι΄, σελ. 121. 6) Δημ. Λουκάτος, ό.π., σελ. 123. 7) Γεώργιος Μέγας, Ελληνικαί εορταί και έθιμα λαϊκής λατρείας, Αθήνα 1956, σελ. 61. 8 ) Δημ. Λουκάτος, ό.π., σελ. 124. 9) Γ. Μέγας, ό.π., σελ. 60-61. 10) Δημ. Λουκάτος, ό.π., σελ. 125. 11) Γ. Μέγας, ό.π., σελ. 72. 12) Γ. Μέγας, ό.π., σελ. 70. 13) Λύσανδρος Θεοδωρίδης, «Η Παραμονή του Αγίου Βασιλείου εις Κασταμονήν», Μικρασιατικά Χρονικά, τόμος Β’, σελ. 172. 14) Ηλίας Βενέζης, Μικρασία, Χαίρε, σελ. 37-38. 15) Δημ. Λουκάτος, ό.π., σελ. 108
_____________________________________________