Το όνομά του το οφείλει στους αμώμους, τους άψογους, καθαρούς ασκητές που ασκήτεψαν σ’ εκείνη την περιοχή πριν από το ΙΣΤ΄αιώνα, που το Μοναστήρι της Πεντέλης δεν είχε ακόμη ιδρυθεί.. Η επωνυμία του σε σπηλιά του Νταβέλη οφείλεται στην Παράδοση που ήθελε τον περίφημο ληστή Νταβέλη (γνωστό και από τη ρομαντική του ιστορία με τη δούκισσα της Πλακεντίας) να βρίσκει καταφύγιο και προστασία μέσα στο χώρο αυτής της σπηλιάς.
Το πελώριο άνοιγμα της εισόδου οδηγεί σ’ ένα τεράστιο κοίλωμα. Ολόγυρα στα τοιχώματα, οι λατύπη μας δίνει ανάγλυφη την εικόνα της εξόρυξης του εξαίσιου πεντελικού μαρμάρου που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του Παρθενώνα και άλλων γλυπτών αριστουργημάτων της αρχαίας Ελλάδας .
Όμως το πνευματικότερο σημείο της είναι δυο ναϊδρια, καρφωμένα κυριολεκτικά μέσα στο βράχο, που τα θεμέλιά του στήθηκαν - πιθανώς - πάνω στο αρχείο Ιερό αφιερωμένο στις Νύμφες και το Πάνα. Άλλωστε 100 μ ψηλότερα υπάρχει και το περίφημο Νυμφαίο της Πεντέλης, όπως σώθηκε από την αρχαιότητα, στρωμένο με μαρμάρινες πλάκες, με δεξαμενή για να μαζεύεται το νερό των σταλαγμιτών, στολισμένο με ανάγλυφες παραστάσεις. Εκεί γίνονταν η λατρεία των Νυμφών εξαιρετικά διαδεδομένη λόγω των πολλών υδάτων, σ’ όλη την περιοχή του Πεντελικού, όπου λειτουργούσε και το Νυμφαίο Μαντείο (η δραματική λεκανομαντία). Σήμερα η εντυπωσιακή είσοδος της Σπηλιάς του Νταβέλη, συνδυάζει δύο διαφορετικούς ιστορικούς κόσμους: τον προχριστιανικό και τον χριστιανικό, με μια αρμονία χάρης και απλότητας. Τα δύο αυτά ναϊδρια που έγιναν από ασκητές και χρησίμευαν για ασκηταριά είναι αφιερωμένα στον άγιο Νικόλα και τον άγιο Σπυρίδωνα.
Όμως το πνευματικότερο σημείο της είναι δυο ναϊδρια, καρφωμένα κυριολεκτικά μέσα στο βράχο, που τα θεμέλιά του στήθηκαν - πιθανώς - πάνω στο αρχείο Ιερό αφιερωμένο στις Νύμφες και το Πάνα. Άλλωστε 100 μ ψηλότερα υπάρχει και το περίφημο Νυμφαίο της Πεντέλης, όπως σώθηκε από την αρχαιότητα, στρωμένο με μαρμάρινες πλάκες, με δεξαμενή για να μαζεύεται το νερό των σταλαγμιτών, στολισμένο με ανάγλυφες παραστάσεις. Εκεί γίνονταν η λατρεία των Νυμφών εξαιρετικά διαδεδομένη λόγω των πολλών υδάτων, σ’ όλη την περιοχή του Πεντελικού, όπου λειτουργούσε και το Νυμφαίο Μαντείο (η δραματική λεκανομαντία). Σήμερα η εντυπωσιακή είσοδος της Σπηλιάς του Νταβέλη, συνδυάζει δύο διαφορετικούς ιστορικούς κόσμους: τον προχριστιανικό και τον χριστιανικό, με μια αρμονία χάρης και απλότητας. Τα δύο αυτά ναϊδρια που έγιναν από ασκητές και χρησίμευαν για ασκηταριά είναι αφιερωμένα στον άγιο Νικόλα και τον άγιο Σπυρίδωνα.
Τόπος λοιπόν λατρείας. Τόπος ιερός από την αρχαιότητα η σπηλιά των Αμώμων -η Σπηλιά του Νταβέλη. Ανέκαθεν γοήτευε τους πνευματικούς ανθρώπους που έγραψαν πολλά για τη μαγνητική δύναμη των θρύλων που την τιλύγουν. Προτείνει ο π. Τιμόθεος ότι θα μπορούσε να διαμορφωθεί έτσι ώστε να γίνει ένας υπέροχος φυσικός χώρος για παραστάσεις και συναυλίες, δεδομένου ότι έχει θαυμάσια ακουστική και συγχαίρει το υπουργείο Πολιτισμού και Επιστημών που έχει αναλάβει εργασίες επιδιόρθωσης.
Η Σπηλιά του Νταβέλη είναι κι αυτή ένα κομμάτι της ιστορίας μας που πρέπει όλοι οι Έλληνες να γνωρίζουμε και να σεβόμαστε.
* * *
Σκέψεις και Εμβαθύνσεις - (Η Σπηλιά του Νταβέλη) Τιμόθεου Κιλίφη Αρχ/τη Ι.Μ. Πεντέλης -
Τρίτη έκδοση, Αθήνα 2009 -
Παρουσίαση από την κ. Αγγελική Μπέσκου - Μούζουλα
Το φιλοσοφικό αυτό βιβλίο, γραμμένο με ορθολογισμό και ελεύθερη σκέψη σωστής Παιδείας, αφιερώνεται, σε όσους σκέπτονται με βάθος, αλλά και με πλάτος. Αγέρωχος, ευθυτενής, λιτός, ακάματος εργάτης της ιεροσύνης, με ποικίλλα και σημαντικά βιώματα, σεβάσμιος, και αληθινός, ο πολυγραφότατος π. Τιμόθεος. Κάτοχος Διεθνούς Βραβείου, Εταιρίας Λογοτεχνών, Βραβείου Τάξης και χρυσό Μετάλλιο Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και όχι μόνο. Τιμήθηκε και με το Βραβείο Ακαδημίας Γραμμάτων, Τεχνών και Πολιτισμού ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ. Αξιέπαινος κληρικός, με πλήθος τιμητικών διακρίσεων, που τον τιμούν και τον δικαιώνουν στον ηθικό και δίκαιο αγώνα του, για καλύτερη και σωστή κοινωνία.
Ιδιαίτερη είναι η ευθύνη του και προσπάθεια μαζί, καθώς και η αγάπη του για τους νέους. Μοχθεί και συνδιαλέγεται με αυτούς, στοχεύοντας στη διαμόρφωση και διάπλαση του χαραχτήρα τους, με αρετές και αξίες, που προάγουν το κοινωνικό σύνολο, ενώ προσβλέπουν σε ένα λαμπρό μέλλον.
Για κάθε άνθρωπο, για γεγονότα και πράγματα, για καταστάσεις, και εξελίξεις, σκέπτεται και εμβαθύνει. Ανήσυχος, ενδοστρεφής και προβληματισμένος, προτρέπει, όσους και όποτε δύναται, στην επιθυμία, να «σκοτίζουν» το μυαλό τους με δύσκολες και επίπονες καταστάσεις, να αναζητούν συνεχώς την αλήθεια, αλλά και το καλύτερο δυνατόν. Αναφορές, στο υπό παρουσίαση βιβλίο του.
Η έννοια του ήθους δεσπόζει στο βιβλίο αυτό και παροτρύνει τον άνθρωπο σε μεγάλες εμβιώσεις…..Εμβιώσεις ηθικού χαραχτήρα, με λογική σκέψη και βάθος ψυχής. Όλοι, γράφει ο π. Τιμόθεος, θέλουμε το καινούριο στη ζωή. Το διψάμε εκφύσεως. Θέλουμε την αλλαγή, την εξέλιξη στην καθημερινότητά μας και κυνηγάμε, πλην των άλλων, τις καινούριες ιδέες. Βέβαια, επισημαίνει, ότι δεν είναι πάντα εξασφαλισμένη η πρόοδος με το καινούριο, επειδή πολλές φορές είναι πιθανό, με την εμφάνιση ενός καινούριου γεγονότος ή μιας καινούριας ιδέας, κάποιου νέου συστήματος, να συμβεί ανάσχεση της προόδου, για το λόγο, ότι τυχαίνει να είναι εσωτερικά σάπιο.
Το αληθινά καινούριο, είναι αυτό που κρύβει μέσα του την αλήθεια, την αγάπη, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, την ειρήνη, τη χαρά, την ευγένεια, τη μόρφωση, το ήθος, τη μετριοπάθεια, την ευτυχία.
Σκεπτόμαστε σωστά και εμβαθύνουμε φιλοσοφικά, όταν διακατεχόμαστε πραγματικά, από τις παραπάνω αρετές ή ιδιότητες.. Επενεργούν λογικά, η εντιμότητα και η δίψα της δημιουργίας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, επιτυγχάνεται η αναβάθμιση του ανθρώπου, που οδηγεί στην πρόοδο και την ευτυχία. Τα ηθικά αυτά βιώματα λειτουργούν θετικά στο σκοπό για επιτυχία στη διαδρομή της ζωής του.
Γι αυτό όμως το καινούργιο, το «ωραίο και υψηλό», μας γράφει ο π. Τιμόθεος, χρειάζεται Υψηλή Παιδεία, ανεπηρέαστη δικαιοσύνη, νεολαία με ιδανικά, σωστή λειτουργία του δημόσιου βίου, προσεκτική χρήση του περιβάλλοντος, έκφραση ευγνωμοσύνης, συμπόνια στον πόνο του άλλου, ανοχή στο σεβασμό του αντίθετου, σωστούς πολιτικούς, υπεύθυνους και ανιδιοτελείς. Αυτά και άλλα πολλά είναι πολύτιμα στην εποχή μας. Είναι όμως τόσο σπάνια, γι αυτό όταν τα συναντούμε τα’ απολαμβάνουμε λαίμαργα.
Έτσι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι θα μπορούν να κρατούν το κεφάλι ψηλά, σε ισορροπία με τους ώμους τους, μέσα στη φοβερή δίνη των καιρών μας από το «αλαλούμ» που δημιουργεί πτώση, κατάπτωση και ανισορροπία. Επισημαίνει και κρούει τον κώδονα του κινδύνου, ο σεβαστός ιερομένος, πως ο άνθρωπος του αιώνα μας, είναι παγιδευμένος πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά. Παγιδεύονται ακόμα και οι πιο δυνατοί, οι οποίοι συχνά βρίσκονται στα όρια του χιλιοστού μεταξύ ψέματος και αλήθειας. Για τούτο ακριβώς μας προτρέπει, με το χρησιμότατο αυτό βιβλίο του, στη φυσική και γάργαρη πηγή της έντιμης και αληθινής ζωής χωρίς παγίδες, άδολα, καθαρά και ξάστερα. Να υπάρχουμε σκεπτόμενοι, να εμβαθύνουμε οραματιζόμενοι, να επιμένουμε, να περιμένουμε καλύτερες μέρες και νύχτες αγωνιζόμενοι. Ιδιαίτερα μας εύχεται να σκεπτόμαστε βαθιά, πλατιά, σφαιρικά, για να ανεβαίνουμε όλο και ψηλότερα.
Ας εμβαθύνουμε!...
Αγγελική Μπέσκου - Μούζουλα
*από την Έρευνα. Κοινωνική και πολιτική εφημερίδα του Αιγίου
http://ereyna-aigio.gr/sinergasies/357-2009-10-14-09-04-08.html