Η Αττική καίγεται.
Η Ελλάδα πονάει. Και κάνει προσκλητήριο, σε όποιον μπορεί να βοηθήσει. Με ότι μέσο και δυνάμεις διαθέτει. Να σώσει το δάσος, να σώσει περιουσίες, να σώσει ζωές. Στο προσκλητήριο αυτό, παρών ο Δήμος Λεβιδίου, με προσωπικό και πυροσβεστικό όχημα. Περνώντας το διόδια της Νεστάνης, πληρώσαμε το αντίτιμο των διοδίων, διότι η εταιρεία αυτοκινητοδρόμων Μωρέας, έκρινε ότι επειδή το πυροσβεστικό όχημα ήταν δημοτικό και όχι της πυροσβεστικής υπηρεσίας, έπρεπε να πληρώσει, λέτε και δε θα ελάμβανε επιχειρησιακή δράση στις φωτιές της Αττικής, ή λέτε και πηγαίναμε για καφέ στα καμένα. (Να σημειωθεί ότι ο υπάλληλος ήταν ευγενέστατος, απλά δεν είχε εντολή από την εταιρεία για το αντίθετο). Κι ενώ η πατρίδα μαζεύει τα ράκη της και τα αποκαΐδια της, ο Μορέας εισέπραξε από τον πτωχό και πένητα Δήμο Λεβιδίου τα διόδια, γεγονός βέβαια που δε συνέβη από τις εταιρείες των αυτοκινητοδρόμων στην Κόρινθο (Ολυμπία Οδός) ούτε στην Αττική Οδό, διότι εκεί έλαβαν υπόψη τους φαίνεται το ψωμί που τους δίνει η πατρίδα και να είναι καλά. Ερωτά λοιπόν κανείς. Αυτή είναι η συνεισφορά του Μορέως στην πατρίδα που του δίνει ψωμάρα και τρώει; Και μην αποπειραθείτε να δώσετε εξηγήσεις ως εταιρεία, γιατί η μόνη εξήγηση είναι η συγνώμη, την οποία δίνει κάποιος που έχει λεβεντιά στην ψυχή του και αν τη δώσει, θα αποτελεί για τη δημοτική αρχή Λεβιδίου και για εμένα μεγάλη έκπληξη. Κάθε άλλη φτιασιδωμένη απάντηση – δικαιολογία, θα μας θυμίζει τη μαϊμού, που όσο ανεβαίνει ψηλότερα στα δέντρα, φαίνεται ο πισινός της και εξευτελίζεται. Όπως όλοι αντιλαμβάνονται δεν έγινε φτωχότερος ο Δήμος με το να πληρώσει 3 ευρώ, αλλά αυτό που θα πρέπει να κατανοήσουμε όλοι είναι ότι όταν οι περιστάσεις το καλούν, θα πρέπει να βάζουμε στην άκρη το ίδιο όφελος και να δείχνουμε τη λεβεντιά της ελληνικής ψυχής βοηθώντας ο κάθε ένας από το μετερίζι του την Πατρίδα και τους συνανθρώπους μας.
Δήμαρχος Λεβιδίου Αρκαδίας
