~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Τοπική διαδικτυακή Εφημερίδα * με νέα για την Ανατολή Νέας Μάκρης * συντάκτης Πάνος Σ. Αϊβαλής * τηλ.: 22940 99125 - ώρες 12.00 -14.00 μ.μ. * επικοινωνία email: kepeme@gmail.com * Σελίδες επικοινωνίας των κατοίκων της περιοχής * για μια ανθρώπινη συνοικία των Ονείρων * με ελεύθερους χώρους και παιδότοπους * δεινά = [γεγονότα συνήθ. απρόσμενα, που φέρνουν στον άνθρωπο μεγάλη δυστυχία συμφορές]
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ροή ειδήσεων

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007

Με ξυλόφουρνο, σκάφη, σίδερο με κάρβουνα και ψυγείο πάγου στη Νέα Πεντέλη

Ένα χωριό μέσα στην πόλη

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μάρθα Καϊτανίδη *
Η φασολάδα, οι γίγαντες, τα ψάρια και οι πίτες είναι οι σπεσιαλιτέ της κ. Χρυσάνθης Παραγυιού, τις οποίες μαγειρεύει πάντα στον ξυλόφουρνο. Τα εγγόνια της πάλι προτιμούν πατάτες τηγανισμένες στο τζάκι
Στην κουζίνα η θέση για την ηλεκτρικό φούρνο παραμένει... κενή- το πετρογκάζ φτάνει και περισσεύει για να βράσει κανείς νερό. Όσο για το κυρίως γεύμα, το μεσημεριανό, όταν φτάσει η ώρα της προετοιμασίας, ο παραδοσιακός ξυλόφουρνος παίρνει... φωτιά. Σε αυτό το σπίτι, το άρωμα μιας άλλης εποχής είναι διάχυτο στον χώρο.
Μια στροφή από τον κεντρικό δρόμο της Νέας Πεντέλης, χωρίζει την κ. Χρυσάνθη Παραγυιού απο τη ζωή της πόλης. Εκείνη πάλι, διακρίνοντας την έκπληξη στα μάτια των επισκεπτών, οι οποίοι αντικρύζουν ένα μικρό χωριό μέσα στην Αθήνα, απλά ρωτά: «Έχετε πιει ελληνικό καφέ στη χόβολη;» και αμέσως καταπιάνεται για να της πετύχει το καϊμάκι. Στους τοίχους είναι κρεμασμένα μαντεμένια σκεύη μαγειρικής, μαυρισμένα από τον καπνό και την τσίκνα. «Είναι καθαρά. Έτσι ήταν κάποτε»... διευκρινίζει, γελώντας.
Πατάτες στο τζάκι
Και παρόλο που στο σπίτι λείπουν ηλεκτρικές συσκευές που θεωρούνται πια άκρως απαραίτητες, όπως είναι ο υπολογιστής και τα κινητά τηλέφωνα- τα εγγόνια της δείχνουν να το διασκεδάζουν με τη καρδιά τους. «Ο Μιχάλης, ο μικρός μου εγγονός, μαζεύει ξυλαράκια από το δάσος. Έχει σοβαρό λόγο! Το κάνει μόνον όταν θέλει να του τηγανίσω πατάτες στο τζάκι», λέει γεμάτη ενθουσιασμό. Για εκείνη, άλλωστε, ο παραδοσιακός τρόπος ζωής είναι επιλογή και δεν δέχεται να αλλάξει για κανέναν και για τίποτα: «Με την τεχνολογία και τον σύγχρονο τρόπο ζωής δεν πάμε μπροστά. Μόνο σπάμε τα μούτρα μας», υποστηρίζει. Αυτός άλλωστε είναι και ο πόλος έλξης για τους μαθητές των Δημοτικών Σχολείων της περιοχής, οι οποίοι επισκέπτονται το σπίτι της κυρίας Παραγυιού «τρυπώνοντας» στο παρελθόν. Μάλιστα, στο πίσω μέρος της κουζίνας, η ιδιοκτήτρια έχει διαμορφώσει έναν μικρό εκθεσιακό χώρο, στον οποίο είναι τοποθετημένα μια ξύλινη σκάφη, ένα σίδερο (με κάρβουνα), ένα ταγάρι 100 ετών, μια γκλίτσα από ροζιασμένο ξύλο, μια κρεατομηχανή (για κιμά) και ένα παλιό ψυγείο πάγου. Ακόμη και το τηλέφωνο είναι προπολεμικό- κρεμαστό στον τοίχο. Από τον κήπο της με το παλιό πηγάδι και τα καλάθια γεμάτα με ξύλα, κρεμμύδια και βολβούς, περνούν συχνά- πυκνά και οι φοιτητές της... Γεωπονικής Σχολής.
Φοιτητές και αρχιτέκτονες
Η κ. Παραγυιού με την κόρη της Ειρήνη έχουν δημιουργήσει ένα ξεχωριστό φυτώριο, όπου ανθίζουν μόνο φυτά του βουνού: πουρνάρι, αγριομάραθος, ασφόδελος, σαλβία, φασκόμηλο, θυμάρι, ασφάκα... «Για τους περισσότερους είναι άγνωστα. Όταν όμως αγοράσαμε αυτό το κομμάτι γης με τον σύζυγό μου, το 1964, το βουνό ήταν γεμάτο από αυτά. Έμαθα να αγαπώ το πράσινο, δέθηκα με τη βλάστηση και άρχισα δειλά- δειλά να καλλιεργώ. Στην αρχή βέβαια έκανα τραγικά λάθη, με τον καιρό όμως έμαθα», λέει η κ. Χρυσάνθη. Όπως προσθέτει, είχε πάντα τα αυτιά της ανοικτά όταν τύχαινε να συναντήσει κάποιον γεωπόνο ή έστω έναν έμπειρο καλλιεργητή, ενώ όταν έπεφτε στα χέρια της κάποιο σχετικό βιβλίο δεν παρέλειπε να το ξεφυλλίσει! Πάντως, οι αρχιτέκτονες εξωτερικού χώρου φαίνεται να εκτιμούν αυτού του είδους τα φυτά: «Πολλοί είναι αυτοί που προμηθεύονται από εμάς πουρνάρια ή άλλου είδους θάμνους και δέντρα για να αναπλάσουν τοπία, από τα οποία έχουν περάσει οι μπουλντόζες. Γενικότερα, παρατηρούμε μια σημαντική στροφή στην παράδοση», αναφέρει η κόρη της, Ειρήνη.

Χωρίς κινητό και αυτοκίνητο
Η ΚΟΡΗ της Χρυσάνθης παραγυιού, Ειρήνη ακολουθεί κατά γράμμα όλες τις συνήθειες της μητέρας της। Απόδειξη; Παρόλο που καθημερινά διανύει 6 χιλιόμετρα- κάθε πρωί παίρνει τον δρόμο προς το πατρικό της και νωρίς το απόγευμα επιστρέφει στο σπίτι της- αρνείται να αγοράσει αυτοκίνητο. «Πηγαινοέρχομαι με τα πόδια και πραγματικά το απολαμβάνω. Ούτε κινητό τηλέφωνο χρειάζομαι. Όποιος θέλει με βρίσκει στο σταθερό. Δεν μπορώ να καταλάβω, αλλά ούτε και αντέχω αυτού του είδους της εξαρτήσεις», επισημαίνει.
*από την εφημεριδα ΤΑ ΝΕΑ 27.11.2007